Bij Géométries multiples II veranderen veelhoeken – vierkanten, rechthoeken en driehoeken – in een voortdurende cyclus. Door het tekenen van lijnen komt de tweede dimensie tot leven, via perspectief krijgt de derde dimensie gestalte en daarna volgt de vierde dimensie, echte bewegingen die de tijd belichamen. 

Deze veelhoeken schetsen een beeld van bepaalde aspecten van het leven, zoals beweging en het feit dat “niets verloren gaat en niets ontstaat, alles verandert”, een combinatie van de vaststellingen van Leonardo da Vinci en Antoine Lavoisier.

Alles beweegt maar niets verandert. Bij dit werk bewegen de scharnierpunten en de veren, maar er is iets wat niet beweegt: de graaf eronder.

Grafen zijn in de wiskunde abstracte modellen van netwerken die punten met elkaar verbinden.

Die structuren zijn alomtegenwoordig in onze verbonden samenleving en worden gebruikt om een model te maken van elke verzameling objecten waarbij bepaalde paren uit die verzameling onderling verbonden zijn.

Meer weten +